utrafić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utrafićfię, utrafićfi, utrafićfiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelając, rzucając czymś, trafić w jakieś miejsce, wykonać celny rzut, strzał, dosięgnąć celu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sedno — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. sednonie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zasadnicza część zagadnienia, istota problemu, sprawy; jądro, rdzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sedno rzeczy, zagadnienia, dzieła. Dojść, przystąpić, dotrzeć do sedna sprawy. Wprowadzić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sedno — Trafić, utrafić w (samo) sedno «znaleźć właściwe rozwiązanie, oddać coś we właściwy, zwięzły sposób; uchwycić istotę rzeczy»: Oto rzeczowa kobieta interesu! Zadaje trzy pytania i za każdym razem trafia w sedno! M. Ziomecki, Lato. (...) Gombrowicz … Słownik frazeologiczny
utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… … Słownik języka polskiego